Toegift

Tijdens onze gezellige afsluiting vandaag heb ik ontdekt dat mijn coach een echte entertainer is. Ik denk dat ik Patrick Lodiers ga tippen om dit nog niet ontdekte talent onder zijn hoede te nemen.
Hé Raymond nog bedankt voor je coachschap ;-).

Ding 22 en 23

Er is heel wat afgemopperd rond 23 dingen; waar deden we het voor?? Geen doel gesteld, dat zou niet goed gaan. Maar voor mezelf vind ik het toch wel een succesje, want al was ik best van veel dingen op de hoogte, en gebruikte ik zelf een aantal web 2.0 opties, ik zag het niet als wezenlijk onderdeel van het Mediacentrum en niet als wezenlijk voor mijn werk als informatiebemiddelaar. En ook al heb ik mijn bedenkingen geuit in mijn blogs, ik ben volledig overtuigd dat, ook wij als hogeschoolbibliotheek, naar onze klanten toe moeten en niet moeten verwachten dat de klanten wel naar ons toekomen.

De noodzakelijkheid van web 2.0 is wat mij betreft op te splitsen:

1. noodzaak voor het Mediacentrum: daar zijn waar onze klant is. Niet verwachten dat de klant ons opzoekt voor ons geweldige aanbod aan producten en diensten. Nee, na deze cursus ben ik overtuigd dat het idee dat ik had geopperd om actuele rapporten met gebruik van een wiki op onze infosite te plaaten niet zal aanslaan. De klant gaat daar echt niet kijken. Dat moet anders. We moeten zorgen dat we zichtbaar zijn voor onze Caspers en onze Vera's.

Als Mediacentrum lijken wij de laatste jaren een beweging tegen de draad in hebben gemaakt: van zichtbaar en toegankelijk van onzichtbaar tot weggestopt achter okergele buttons, niet zichtbaar voor de buitenwereld en zelfs moeilijk te vinden voor onze eigen mensen.

2. noodzaak voor docenten en studenten om gebruik te maken van de mogelijkheden van web 2.0. Hier zie ik wat mezelf betreft de grootste rol. De inhoud die Valeria en ik nu aan het samenstellen zijn voor het nieuwe informatievaardighedeninstrument zal naast oeroude items als zoekvraag, trefwoorden e.d. ook gaan over RSS, social bookmarks, vervaardigen en delen van (boeken)lijsten, alerts ... En dan niet als een leuk extraatje, maar als noodzaak om bij de overload aan informatie controle te houden, up to date te blijven.

Mijn leerstijl is afgelopen maanden weer behoorlijk inzichtelijk geworden: ongeduldig, kort door de bocht, deadlines ... Maar ik ga, net als de allerleukste blogger onder ons, voor diploma B. Wie weet maken we samen nog een keer een bommetje in het diepe ...

ding 21

Jaren geleden werd ik als gebruiker van de openbare bibliotheek in Zwolle verrast door na het intikken van mijn zoekterm een hele woordenwolk te zien verschijnen en kwamen er resultaten tevoorschijn uit diverse bronnen. Goh ik vond het handig, maar ook wel onoverzichtelijk. Hmm ik wilde geen krantenartikel of alleen een beschrijving ... Enige aanpassing in mijn zoekvraag was noodzakelijk: oh zoeken op die termen dat zou nog wel meer kunnen opleveren, geen artikelen maar boeken etc.
Ik vroeg mij toen af of de gemiddelde gebruiker van de bibliotheek in zijn/haar zoekvraag tijd en energie wil steken ...
Sinds een paar weken heeft de openbare bibliotheek een nieuwe website en biedt de opties waar dit ding 21 over gaat: het zelf toevoegen van recensies, tags, lijsten etc. En natuurlijk de mogelijkheid om te delen met anderen.
Ik vind deze opties zelf heel bruikbaar. Vooral nadat ik vanmorgen met de opties in Worldcat heb gekeken ben ik enthousiast geworden. Ik weet zeker dat ik een aantal opties ga gebruiken!
Maar wie van de doorsnee gebruiker van een openbare bibliotheek zal van de mogelijkheden gebruik maken?
En hoe zit het binnen onze eigen organisatie dan? Zullen studenten dit gaan doen? Ik twijfel enorm. Docenten misschien. Maar dan zal onze rol moeten zijn deze docenten te wijzen op de mogelijkheden en toepassingen (bijv. aanbevolen literatuur met tags en recensies beschikbaar stellen) en zelf onderzoeken hoe dit maximaal ingezet kan worden.
Zit ik uit mijn nek te zwetsen, zou dit wat kunnen zijn? Ik voel mij onzeker over wat haalbaar en realistisch is.

ding 20

Nou dit vind ik nou echt een leuk en grappig ding. Wat fijn dat er zo voor je gedacht wordt. Heeeerlijk. Ik voer een paar artiesten in en daar komen de suggesties voor muziek in vergelijkbare genres. Ik word hier toch wel een beetje blij van. Zo fijn dat je wordt geattendeerd :-).
Ben ik enthousiast ... zie ik geen enkele opties voor ons Mediacentrum. Oh hellup, zou dit een teken aan de wand zijn?
Ik neem aan dat muziekbibliotheken hier net zo enthousiast van worden als "wij" van library thing zijn ... zo heeft ieder zijn dingetje.

Ding 19

Terwijl anderen de cursus al aan het afronden zijn zit ik dus nog bij ding 19. Het voelt voor mij ook echt alsof ik achter de feiten aan loop. Waarom loop ik een paar dingetjes achter? Vind ik het niet leuk meer? Heb ik er geen zin meer in? Zie ik het nut er niet van in?
Niets van dit alles, ik vrees alleen dat ik niet zo multitasking ben als ik wel had gehoopt... ik richt mij teveel op een HEEL ANDER DING dan deze 23 en dan ... tsja ...

Okay dan nu over de sociale netwerken. Heb accounts op diverse netwerken. Met de een doe ik meer dan met de ander. Afgezien dat het leuk is oude collega´s en vrienden van vroeger terug te vinden, is het handig om aan te sluiten bij een groep. Zo ben ik in Linkedin lid van de groep `Virtual worlds ...`. Een eenvoudige manier om een netwerk op te bouwen, op de hoogte te blijven en zelf een bijdrage te leveren.
Wat mij betreft zou dat een rol van het Mediacentrum kunnen zijn: een actieve rol spelen in een netwerk met nieuws, ontwikkelingen, polls. De klant is op de hoogte door lid te zijn van het netwerk. Het MC moet wel zorgen dat regelmatig nieuws te melden is ... wellicht zijn we hiervoor wel te bescheiden "wat hebben wij nou te melden".
Een pagina op Hyves heeft het MC al. Het geesteskindje van Greta. Zij zag al vroeg in dat we daar moeten zijn waar de klant is.